A new grey bird stands on the edge of the water tank as if it has not yet learned how to call name the rain also falls mist near the tank To-day a rain-bird sang to me A simple song, of three notes only, That made the wilderness more lonely the nest may fill with rain or Misty rain sweet cool Fluttering from sky grey Its wings folded around it heat trapped as alone The rain on my hair A grey bird sitting there Its feathers wet I too realize life is beautiful and painful the moment there in the rain today! 📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷 ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ പെയ്ത മഴയിലോ ഇന്നീ കാലത്തേ മഞ്ഞിനാലോ ഇതുവരെ ഈർപ്പം മാറാത്ത ഇരുൾ പടരുന്നൊരീ പ്രഭാതത്തിൽ ഇതുവരെ കൂടണയാത്തതെന്തേ..... ഇണക്കിളിയാം ചെറുപുള്ളി നത്ത്/ കരഞ്ഞാൽ ഒത്തു കരയുമെന്ന നാട്ട് ചൊല്ലുണ്ട് പണ്ടേ നാട്ടിൽ.....കാലന്റെ വരവിനെ കാതോർത്ത്കരയും.മൊഴി പകലിൽ കാഴ്ച ഇല്ലാത്തൊരു നത്ത്. ഇനി പ്രാവ് കൂടു കൂട്ടിയാൽ ദുഃഖമാണ് ഫലം എന്ന് വേറൊരു നാട്ടുചൊല്ല് . അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾക്ക് അടിമയായ് നത്തിനെ,പ്രാവിനെ പോൽ... വേറെയുമുണ്ട് ഒരുപാട് ജീവനുകൾ

Gurudakshina

മിഴികള്‍ തുറന്നു ഞാനീ ഭൂവിൽ കണ്ട ആദ്യത്തെ മുഖമാണമ്മ,അക്ഷരം അക്കങ്ങള്‍ ചൊല്ലി പഠിപ്പിച്ച ☺️ ഗുരുകുലം അമ്മ തെറ്റിൽ നിന്നെന്നെ നേർവഴി കാണിച്ച മാനസംനിറഞ്ഞ ഭക്തിയോടുകൂടെയന്നു ഞാൻ വിജ്ഞാന ദാഹമോടെയാ പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചു അറിഞ്ഞയക്ഷരങ്ങളേതുമരിയിലെഴുതിയി ന്നെന്റെ മനതാരിൻ തിരുമുമ്പിൽ പൂജയ്ക്കു വച്ചിടുന്നു വാഗ്ദേവീ,വന്നിനിയെന്നും മനസ്സിൽ കളിയാടണം 🙏 മുത്തുകളാക്ഷരങ്ങൾ കോർത്തഗ്നി 📖 ജ്വലിക്കുമെത്രയോ കാവ്യധാരയാല്‍ മനംനിറയ്ക്കുമെന്നച്ചന്‍റെഓര്‍മ്മയാം കാവ്യപുസ്തകത്തിലേക്ക് കണ്ണീര്‍ പൂക്കളര്‍പ്പിച്ചു കൊണ്ട് എന്റെ കോടി പ്രണാമം.!! ജീവിതാമൃതറിവുകൾ ചുരന്നെന്റെജീവനിൽ അണയാത്ത ദീപമായച്ഛനില്ലേ 🙏 ഗ്രഹണമെന്തെന്നു ഗ്രഹിച്ചറിയുകഅറിവിനെ കടഞ്ഞെടുത്ത്അഗ്നിയായ് മാറ്റുക സുര്യനെ നോക്കി നോക്കിയൊരു നാൾ സ്വയംസൂര്യനായ് മാറുക 🌞 സ്വയം നന്മയായ് ജ്വലിക്കുകനീയും സ്വയമേ ഗുരുവാകുക 🔥 ഇരുളെന്നോർത്ത് ഇമയടയ്ക്കാതിരിക്കുക കരുത്തു നേടുക ഗുരുശിഷ്യ രൂപത്തിൽ ഗുണഗണ പാoങ്ങൾ ഗുരുക്കന്മാരോതി തന്നൊരാ ഗുരുക്കന്മാരോതി തന്നൊരാ മന്ത്രങ്ങളെ ഇന്നും സ്മരിപ്പൂ 🙏 "ക്ഷമ സത്യം ധമ ശൗചം ദാനം ഇന്ദ്രിയ സമ്യവഹ അഹിംസ ഗുരു ശുശ്രൂഷ തീര്‍ത്ഥനുസരണം ദയ..." പ്രകൃതിയാമീശ്വരി പ്രഭയായ് വിടരട്ടെ. പ്രതിവിധി ഭൂമിയിൽ ഉണർന്നിടട്ടെ. ഗൂഗിളിന് എല്ലാമറിയാം എന്നാലെന്റെ ടീച്ചറിന് എന്നെ അറിയാം (🤔) എന്നാലും ചൊന്നിടുന്നു ഇക്കാലമാo ഡിജിറ്റൽ ഇ -ലേർണിംഗ് തൻ മുഖ്യം Love, light & hope love is all there is Gurukula/school provides awakening! Guru is the light, Guru is the inspirationGuru is the Hope, Respect few of my mentors /Teachers, I may not have been the brightest in class or in society or as smartest, but every day with some of mentoring/ teachings made me the person I am today. ------------------------------------------------- knowledge സാഗരമായ ഗൂഗിൾ അമ്മായി/ മുത്തശ്ശി . പിതാമഹൻ ... നിൻെറ തീരത്ത് പകച്ചു നിൽക്കുന്ന വെറുമൊരു സ്മാൾ കിഡ് എന്ന് ന്യൂട്ടൺ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാനും ....നിന്നഗാധങ്ങളിലെ മുത്തുകൾ എന്നെങ്കിലും മുഴുവൻ സെർച്ച് ചെയ്തു ഡാ റ്റ പ്രോസസ്സിംഗ് നടാതെൻ പറ്റുമോ ( പെറുക്കിത്തീരുമോ ആവോ?.) പാട്ട് പാടി കഥ പറഞ്ഞു poem ചൊല്ലിയുറക്കുമെൻ spotify / you tube അമ്മകളെ ...എൻെറ തലതൊട്ടപ്പനായ ഓർക്കുട് / മുഖ പുസ്തകങ്ങളെ .... ആനന്ദലഹരിയിലാറാടിച്ച ആൻഡ്രോയിഡച്ഛാ.... ഏകാഗ്രത ഞാനറിയാതെ എന്നിലേക്കാവാഹിച്ചു തന്ന watsup/telegram Teachers.... Pen ഇല്ലാതെ writeup vitual world നീന്തൽ പഠിപ്പിച്ച ഗൂഗിൾ write കീപാഡുകൾ .. ഇലെർണിങ് data threat ആ പ്പാകും എന്നറിയിച്ച ആപ്പ് almighty. ഇനിയുമുണ്ടനവധി സൈബർ സ്പേസ് ൽ എണ്ണിത്തീരാത്ത ഗുരു സ്ഥാനീയർ... ഞങ്ങൾ രണ്ടു കണ്ണും ഇരുകൈകളും ഗളവും ഏകലവ്യനെ പോലെ ( പുള്ളി thumb മാത്രം ) donation (ദക്ഷിണ) നൽകുന്നു......പ്ളീസ് receive &bless us

my-own

ഒടുവിൽ അവൾ മുഖ ദർശനം തന്നു! ഒരു പാട് നാളത്തെ പരിശ്രമം ഒരുക്കൽ കണ്ടു മുട്ടും എന്ന് വിചാരിച്ചു നടന്നില്ല കുറെ വിയർപ്പും പണവും ചെലവാക്കിയെങ്കിലും കണ്ടു മുട്ടിയില്ല ! വര്ഷങ്ങളുടെ ശ്രമം ഫലമായി നടക്കാതെ പോയ സ്വപനം ! ഈ വർഷമെങ്കിലും അവളെ കണ്ടു പിടിച്ചു ,ഈ ലോക്കഡോൺ നാളുകളിൽ അങ്ങ് കാഞ്ഞങ്ങാട് നിന്നും കുഞ്ഞിമംഗലം 28 ദിവസം ക്വാറന്റൈനെൽ കഴിഞ്ഞു അവളുടെ ബോഡി ഫോട്ടോ വഴി കണ്ടു കിട്ടി! അതിനു ശേഷം സാനിറ്റിസിർ വഴി പുണ്യാഹവും കലശവും കഴിഞ്ഞു അപ്പോൾ ആണ് പുതിയ പാർട്ണർ കൂടി വേണം എന്ന് മനസിലാക്കിയത് അതിനെയും കൂടി കൂടി കൊണ്ട് വന്നപ്പോളേക്കും അവിട റെഡ്‌സോൺ !പിന്നേം ദിനങ്ങൾ പിന്നിട്ടു സുഹൃത്ത് ജപിച്ചു തളിക്കാന്‍ പിന്നേം സാനിറ്റീസർ ഒരു വട്ടം കൂടി കഴിഞ്ഞു ! എങ്ങനെ അവളെ കോഴിക്കോട് എത്തിക്കും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ അത് മിഥുനത്തിൽ ദാക്ഷായണി ബിസ്ക്കറ്റ് കമ്പനിയിലെ സേതുമാധവന് ( മോഹന്ലാലലും) പ്രേമനും (ശ്രീനിവാസനും ) കൂടി സുലോചനയെ ( ഉർവശിയെ ) കടത്തിയ പോലെ പറ്റില്ലല്ലോ പിന്നെ കൊറിയർ വഴി ആയാലോ ! അങ്ങനെ നിൽകുമ്പോൾ പയ്യോളി എക്സ്പ്രസ്സ് ന്റെ നാട്ടിലെ വേറെ ഒരു സുഹൃത്ത് നമ്മുടെ ശകടവും ആയി ഒരാഴ്ച അവിടെഉതെ റെഡ് സോൺ ക്വാറന്റൈനും ശുദ്ധിയും സാനിറ്റീസർ പുണ്യാഹവും കഴിച്ചു കൂടി സുഹൃത്തുക്കളെ ഇന്ന് രാഹു യമാകേണ്ട കാലങ്ങൾ താണ്ടി അവൾ എത്തി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു സാധനം സെക്കന്റ് ഹാൻഡ് ആണെങ്കിലും കാനൻ 5d മാർക്3 എന്നാണ് നാമധേയം , ഇനി പരിശീലനം കഴിയണം ----------------------------------------------------------------------- 3 മഞ്ഞ വരകൾ മാർക്ക് ചെയ്ത അമ്പലം എന്താണ് അങ്ങനെ ഒരു മഞ്ഞ വര എന്ന് വച്ചാൽ , നമ്മ മെട്രോ ഹെഡ് ആയ കെമ്പഗൗഡ സിറ്റി റെയിൽവേ കോമ്പൗണ്ട് അടുത്തുള്ള അയ്യപ്പ ക്ഷേത്രം , ആ വര ആണ് മെട്രോക്ക് വേണ്ടി നിർമിക്കാൻ വച്ച പരിധി , 2008 - ഓണക്കാല ശേഷം മുതൽ 2009 ഓണകാലം വരെ ഒരു പാട് കഥാപാത്രങ്ങൾ കണ്ടു പരിചയപ്പെട്ട ഉദ്യാന നഗരിയിലെ തുടക്കക്കാരന്റെ പകർന്നാട്ടം. രാവിലെ എഴുനേറ്റു വരുമ്പോൾ തലകുത്തി നിൽക്കുന്ന 65 വയസിലും നിത്യാഭ്യാസി പറയെടുക്കും പോലെ ഒരു കന്നഡിഗ മുത്തച്ഛൻ അവിടെ പണി കുക്കിംഗ് , മൊത്തം ക്ലീനിങ് രഘു ( പ്ലസ്ടു ) പഠിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് ഒരക്ഷരം കഷ്ടിച്ച് പറയാൻ അറിയാത്ത വിദ്യാർത്ഥി അമ്പല പൂജകൾക്കു ശേഷം പുറത്തുള്ള ആൾക്കാർക്ക് ഭക്ഷണത്തെ അത് പുലാവു ( എന്നാണ് അവർ അവക്ഷ പെടുന്നത് ) ഒരു വിധപ്പെട്ട ചോറും കുറെ നാരങ്ങയും മഞ്ഞപ്പൊടിയും ഒക്കെ മിക്സ് ചെയ്ത നിമ്മൺ ബാത്തുകൾ ( ലെമൺ റൈസ് ) , ഇടക്ക് തക്കാളി,മുളകു ഇടുന്ന ഖാര ബാത്ത് , ഒന്നും പിടിക്കില്ലെങ്കിലും വരക്കുന്ന ആൾക്കാർ ഭിക്ഷക്കാർ മുതൽ വഴിയോര കച്ചവടക്കാർ വരെ വന്നു ക്യൂ നിന്ന് വാങ്ങുന്ന നിരവധി.. നിലമ്പൂരിന്റെ മഹൻ എന്ന് സ്വയമാവകാശപ്പെടുന്ന ബലേ പേട്ടു മുതൽ അക്കി പ്പെട്ടു വരെ കച്ചവടം നടത്തി തിളങ്ങായ് കലങ്ങി പോയ നാറാണയാൻജിനാമധേയം രാവിലെ വർക്ക്‌ ചെയ്യാത്ത ഹീറ്ററിൽ ( ചിലപ്പോൾ ) സമയത്തെ കളയാനില്ലാതെ തണുപ്പിൽ കുളിയും ആയി സഹായ ഹസ്തം ചെയ്യുന്ന നിരവധി പ്രതീക്ഷകളുമായി ഒരു പാട് ജന്മങ്ങൾ ഉദ്യാന നഗറിൽ എത്തി പെറ്റു പുത്തൻ പ്രതീക്ഷകളുമായി നിരവധി ജന്മങ്ങൾ ഇന്നോ ആ മഞ്ഞ വരകൾ മാറി ഒന്നാന്തരം മെട്രോ സ്റ്റേഷൻ !അമ്പലം ഒരു മൂലയിലും. ====================================== നോക്കിയ 1100 ഫോൺ ആദ്യമായി വാങ്ങി ഉപയോഗിച്ച കാലങ്ങളിൽ മുതൽ ഇടക്ക് ഫോൺ വിളിക്കുമ്പോൾ 'അമ്മ പറയാറുണ്ട് " അപ്പൂ ഞാൻ മാവേലി സ്റ്റോറിൽ അല്ലെങ്കിൽ പൂജ സ്റ്റോറിൽ മറ്റന്നാൾ പോണം ശർക്കര അല്ലെങ്കിൽ പഞ്ചസാര മേടിക്കണം പാട്ടുപുരയിൽ നേദ്യം കഴിക്കണ്ടെ കുതറി ഉത്സവത്തിന് നെല്ല് കുത്തിതുണ്ടാവും അരി അവിടുന്ന് തന്നെ ണ്ടാവില്ലേ ശുദ്ധയത് തന്നെ ! നെയ്യ് തറവാട്ടിൽ കാണും , പാല് ണ്ടെങ്കിൽ പഞ്ചാര പായസാക്കാം ഇപ്പോൾ കറവില്ലേ! 1 വേട്ടക്കാര ദാരിദ്ര്യദു:ഖം നീക്കി രക്ഷിക്കണേ! ഈ ഏറ്റവും ഇച്ചിരി വലിയ ദുഃഖം ദാരിദ്ര്യദു:ഖമാണെന്നാണ്അമ്മയുടെ ഒരു പക്ഷം. ചെലപ്പോൾ വളരെ ശരിയാണത് എന്ന് മനസ്സിലാകും. ചെലെ യുദ്ധങ്ങൾക്കു വരെ ദാരിദ്ര്യം കാരണമാകാറുണ്ടല്ലോ. 2 . എല്ലാവർക്കും നന്നാവണേ ഗുരുവായൂരപ്പാ... എല്ലാവർക്കും നന്നായാൽ തനിക്കും നന്നാവുമല്ലോ എന്നാണ് അമ്മമ്മ മുതൽ 'അമ്മ വരെ ഉള്ളവരുടെ പക്ഷം 3.ആയുസ്സെത്തി മരിയ്ക്കാൻ യോഗമുണ്ടാവണേ വേട്ടക്കാരനെ , ചെലപ്പോളാലോചിക്കുമ്പോൾ വഴക്കുകൾ ,അപകടങ്ങൾക്കൊണ്ടും വ്യാധികളെക്കൊണ്ടും വളരെ നേരത്തെ ജീവൻ കൈ വെടിയേണ്ടി വരുന്നവരുടെ സ്ഥിതി യോർത്താൽ ചെലപ്പോൾ മീനിങ് ഫുൾ ആയിരിക്കും ഈ പ്രാർത്ഥന എന്ന് തോന്നാറുണ്ട് , ഇത് 4 അർക്ക, നിഷ്കള രൂപാ ദിവാകരാ ഭക്ത വത്സലാ പാപ വിനാശനാ ത്വൽ സ്വരൂപം മമ ഹൃദി തോന്നണം ആദിത്യ ഭഗവാനെ വണങ്ങുന്നേൻ ആർക്കുമേ തിരിയാതവടിവായ ഭാസ്കരനെ, പരമ്പുരുഷാ പോറ്റി ആർത്തി തീർത്തെന്നെ രക്ഷിച്ചു കൊള്ളണം ആദിത്യ ഭഗവാനെ, വണങ്ങുന്നേൻ ആധിയും വ്യാധിയും കൂടാതെ രക്ഷിച്ചീടണമെന്റെ കിടാങ്ങളെ എന്നിവ ചിലതു മാത്രം ! എന്താ വിശേഷം "മറ്റന്നാൾ നിന്റെ പിറന്നാൾ "" അല്ലെ കുറെ വര്ഷങ്ങളായി തിരക്കിനിടയിൽ ഇടക്ക് ഞാൻ തന്നെ അത്ര പ്രാധാന്യം കൊടുക്കാതെത് കൊണ്ടാവാം ജന്മദിനങ്ങളോ പിറന്നാളോ അങ്ങനെ എണ്ണ ത്തിനു പോലും ആഘോഷിക്കാറില്ല കുറെ വര്ഷമായി , നാട്ടറിൽ ഇല്ലാത്തതും ആയിരിക്കുന്നു ! കൂടി വന്നു ച്ചാൽ അച്ചനുള്ള കാലത്താണെ ൽ 3 ശാന്തി കഴിഞ്ഞു അതെ പാട്ടു പുരയിൽ ഒരു നേദ്യം ,ഉച്ചക്ക് സാധാരണ പോലെ ഗണപതിക്ക്‌ വിള ക്ക് വച്ച് ഉള്ളതെല്ലാം എല്ലായിടത്തെ പോലെന്നെ വിശേഷദിവസങ്ങളിൽ വാഴയിലയിൽ അത്രന്നെ ! പറഞ്ഞു വന്നതെന്താച്ചാൽ കുറച്ചു കന്നി മാസത്തിലെ തൃക്കേട്ട ഒരു പിറന്നാൾ കൂടി ഇന്ന് ഇല്ലത്തു വച്ച് പങ്കു കൊള്ളുന്നു ================================ വളരെ നീളം കൂടിയ യൂണിക്‌ ''ഹലോ..... " കൾ കഴിഞ്ഞു ചിലപ്പോൾ കൂടിയ "ഹാ " കളും കൂടിയൊരാ ശബദം ആയിരുന്നു അച്ഛന്റേതു , ഭൂമിക്ക് താഴെ തോന്നുന്ന എല്ലാ weight പറഞ്ഞിറക്കി വെച്ചിരുന്ന ഒരിടത്തിൻ്റെ നഷ്ടത്തെ ഞാൻ അപ്പോഴൊക്കെ വളരെ പക്വമായി നേരിടുന്ന പോലെ എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്.ചില ർ അച്ഛനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോ;അവരുടെ അമ്പതുകളെ ഞാൻ ഈ ഇരുപതുകളിാക്കിയ പോലെ എല്ലാം കേട്ടിരിക്കാറുണ്ട്, എവിടെയും അതൊന്നും ഇനി എനിക്ക്ഇൻവെസ്റ്റ് ചെയ്യാനില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് ചിലപ്പോഴൊക്കെ തരുന്ന ഒരു ബലമാണത്.കേൾവിക്കാരനാവുക എന്നത് തന്നെ പ്രയാസമേറിയ ഒന്നാണെന്നിരിക്കെ , കേവലം ഒരു "പോട്ടെ " കൊണ്ട് സങ്കടങ്ങളെ പിടിച്ചു കെട്ടിയിരുന്ന ഒരു മാന്ത്രികത അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.ഒരുപാട് പേര് ചുറ്റുമുള്ളപ്പോഴും ഒറ്റക്കായ പോലെ തോന്നുന്ന ചില അ വസരങ്ങളിൽ ഞാനദ്ദേഹത്തെ തിരയാറുണ്ട്..നല്ലൊരു listener എന്നതിനോളം സമ്പന്നമായി മറ്റൊന്നുമില്ലെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ് സ്വയം പുറത്ത് തട്ടി "പോട്ടെ '' ന്ന് പറഞ്ഞ് അച്ഛൻ്റെ മാജിക് ..!! നിനക്ക് ശരിയെന്ന് തോന്നുന്ന കാര്യം നേരിട്ട് പറയുക, ഒന്നിനേയും ഭയപ്പെടേണ്ട കാര്യമില്ല മാസം ആയിരം രൂപയെ കിട്ടുള്ളൂ ച്ചാ അത് മതി, പക്ഷേ വീട്ടിലിരിക്കരുത്, പഠിച്ച പണി ചെയ്യണം, ആ പണി കിട്ടിയില്ലെങ്കിൽ വെറുതെ ഇരിക്കരുത് " : ഒട്ടനവധി തവണ കേട്ട് ചെവിയിൽ ഇന്നും പ്രതിധ്വനിക്കുന്ന ജീവിതത്തെ നേരിടാൻ അന്നേ പറഞ്ഞ് വെച്ച് പോയതിൽ ചിലത്. സ്കൂളിൽ study timel തന്നെ ജോലി ചെയ്യാനും (ശാന്തിക്കായാലും ) പോകാന് പ്രേരിപ്പിച്ച വാക്കുക ============== ചോറൂണ് അവിടുന്ന് കഴിഞ്ഞോണ്ടാണോ ന്തോ ഒന്നും വിഷയം അല്ല , പുള്ളിയെ അത്ര ഡീറ്റൈൽ ആയി ഗൗനിക്കാറില്ല, കുറെ കാലം മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ കിടന്നുപോലും അങ്ങനെ തന്നെ ആകെപാടെ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി പോവാറുള്ളത് ചെലപ്പോ ഈ പുള്ളിയുടെ മുന്നിൽ ഒക്കെ മാത്രമാണ്.. ശരീരം മാത്രമേ നഷ്ടമായിട്ടുള്ളൂ എന്ന് ഓരോ തീരുമാനങ്ങൾക്ക് മീതെയും ചെലപ്പോൾ അശരീരിയായി ഭവിച്ച് ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നതിന്, പല രാത്രികളിലും ആരും കാണാതെ കരയാറുള്ളത് കണ്ടുപിടിക്കാറുള്ളതും ചെലപ്പോൾ ഈ പുള്ളി തന്നെയായിരിക്കുമോ ചേലപ്പോൾ ജീവിതത്തിൽ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥകളുണ്ടാവും.. കൈ കൂപ്പാനൊരുങ്ങുമ്പോ കൈവിറക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളുണ്ടാവും.. അപ്പൊഴൊക്കെയും ചെലപ്പോൾ ഒരു തലോടലായി താങ്ങായി ഞാൻ കൃഷ്ണനെയും ( കുറച്ചു കാലം കുറുവാളൂർ ,ഇരിങ്ങൽ ഒക്കെ കഴിച്ച അനുഭവം വേ ട്ടക്കരനെയും പോലെ ഓരോ രൂപത്തിൽ ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യരേയും പല രൂപത്തിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്, അഷ്ടമിരോഹിണി ആശംസകൾ.

camel

മണൽ കൂമ്പാരത്തിൽ നിന്നും വെയിൽ കാറ്റുമേറ്റ് .. തണലാകാനോയര കുടുംബത്തിൻ കൊഴിച്ച യൗവനങ്ങൾ .... ഓർമ്മയിലെപ്പോഴുംചിരിക്കുന്നൊരോർമ്മയായ് തിങ്ങി നിറഞ്ഞെത്തും ഒട്ടകങ്ങൾ വാഴുകയാണ്‌ മരുഭൂമിയിൽ മുരുഭൂയിയുടെ ഭൂമിശാത്രമവരെക്കാൾ മാറ്ററാർക്കണറിയുക. മരുമണ്ണിൻറെ മക്കളാണല്ലോയാത്രികർക്ക് സഹായികളായവർ.. മഹാ മനസ്സിനുടമകളായ 'ഒട്ടകങ്ങൾ'! എണ്ണിയാലൊടുങ്ങാതെ ഏറെ പ്രതീക്ഷകൾ ..അക്കങ്ങളിട്ട മനസ്സിൽ കുറിച്ച് പ്രവാസികൾ ചില നേരം മനസൊരു വിജനഭൂമി മരുപ്പച്ച തേടിയലയും വീശിടുന്നീ ഓർമ്മകൾ മണൽക്കാറ്റുപോൽ ചുട്ടുപൊള്ളുന്നു നെഞ്ചകം തപത്താൽ വറ്റിവരണ്ടുണങ്ങിയൊരൻ കിനാക്കളിലിനിയെങ്കിലും തെളിനീരുറവകൾ കാണുമെങ്കിലീയാത്ര തുടരേണ്ടതുണ്ടിനിയുംചുമലിലൊരുപാട്പ്രതീ ക്ഷകളേറ്റി മരുഭൂവിലേക്കു കയറിവന്നവർ ചിലർ പച്ച പിടിച്ചും ചിലരുടെ മോഹങ്ങൾ കെടുത്തിയും ഇന്നുമീവിടെ.. മത,ജാതികാളില്ലവർണ്ണവിവേചനമില്ല, സൂര്യതാപമെരിക്കുന്ന മണൽ തവജീവിത താപമെരിക്കുന്ന മനം, ആരെല്ലാമോ ഓടി, തളർന്നു, വീഴുന്നു.നേട്ടങ്ങൾ കൊതിച്ചിനിയുമോടുന്നു,ആരെല്ലാമൊ ഓടാതെ, വീഴാതെ, തളരാതെ, മറ്റോരുടെയെക്കെയോ നേട്ടങ്ങൾ കീശയിലൊതുക്കുന്നു,ചിരിക്കുന്നു .അവരുടെ മുഖം നിലാവ് പോലെന്നാ കിലും , അമാവാസി അവരുടെ ഉള്ളിലത്രേ ! സമയ സൂചിക്കൊപ്പമാടുന്ന വേഷപ്പകർച്ചകൾ..... അലയുന്നീ ഒട്ടകങ്ങൾ ദിശയറിയാതെ. സ്വപ്നങ്ങളുടെ വറ്റാത്ത നീരു മുതുകിലായി , വറ്റാനുറ്റവരെന്നവകാശപ്പെടുന്നവരാനുവദിച്ചില്ലത്രെ , കാലുകൾ വലിച്ചു വെയ്ക്കുന്നു. ദിശ മറന്നുപോകുന്നു കടിഞ്ഞാൺ കയ്യിലെന്നറിയില്ല.സ്ഥലകാല ബോധമില്ലാത്ത ഒട്ടകം.ഥാർ മണലാരണ്യം ഓടിയെത്തിമനസ്സിന്റെ കോണിലെവിടെയോ ഒരുഗൃഹാതുരത്വംതിരിച്ചു സ്വന്തം നാട്ടിൽ വേരുറപ്പിക്കണം,ചിലപ്പോളത് മറ്റൊരു മരീചികയായിരിക്കും. വരളുംമരുഭൂവിതിൽ ഒട്ടകമുകളിൽ വരിവരിയായ് കയറി.... പാത തെളിപ്പൂ ജനപ്രവാസികൾ വയറു കരിഞ്ഞിവിടെ... പല പല നാട്ടിൽ നിന്നവർ വന്നു പശി നികത്താനായ്.... പതിവായ് വെയിലിൽ പരതുകയാണിവർ ഒട്ടകയിടയന്മാർ..... ഉറങ്ങുകില്ലവരൊട്ടകമൊന്നും യജമാനൻകരയേ. നക്കിയെടുക്കും ചോരകൾ വേർപ്പും മുറിവുണക്കാനായ്.ഇന്നലെയവരുടെ ആടകൾ കാച്ചിയ മേനിപ്പാടുകളിൽ.. ഒട്ടകമൊന്നിനു നൽകും തീറ്റകൾ ഭക്ഷണമാക്കുന്നോർഓടിക്കേണം ചാടിക്കേണം പേറുമെടുക്കേണം... പെറ്റിനിയൊന്നോ ചത്താൽക്കുറ്റം പട്ടിണിയൊരു മാസം..മേയാൻ പോയോരൊട്ടക മോന്ന് കുറഞ്ഞെന്നാൽ വെള്ളിച്ചൂരൽ പ്രഹരം കൊണ്ടവർ മേനി പൊളിഞ്ഞീടെപിടയുന്നിടയൻ ചൂടു,തണുപ്പാൽ മരിച്ചാലരറിയാൻഗൃഹമതില്ല മണലാരണ്യമിതറേ ബ്യ് യെന്നോ കിളിമഞ്ചാരോയെന്നോ ഥാർന്നോ തിരഞ്ഞു നിത്യംകനിവിൻ ദൈവത്തെ.

seaside

ലോക്ക് ഡൗണിലും തുറന്നു പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഏക ഫാക്റ്ററിയിൽ ( അടുക്കളയൊഴിച്ച് വീട്ടിലെ )എല്ലായിടത്തും കയറി ഇരുന്നും, കിടന്നും മടുത്തു. ഇനി ടിവി കണ്ടുകളയാമെന്നു വിചാരിച്ചാൽ കൊറോണ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നില്ല. അടച്ചിട്ടു പേടിപ്പിച്ചു പീഡിപ്പിക്കുകയാണ് ഈ ചാനലുകാർ...ചിലപ്പോഴൊക്കെ കോറോണ വൈറസിനേക്കാൾ മാരകമാണ് ഈ ചാനലുകാർ പലചരക്ക് പീടികയിൽ ലിസ്റ്റ് കൊടുത്തിട്ട് 2 -3 ദിവസമായി. ലിസ്റ്റിനൊപ്പം കാശ് നീട്ടിയപ്പോഴെ രാഘവേട്ടൻ (കടക്കാരൻ )ഓർമിപ്പിച്ചതാണ്: "കാശൊന്നും ഇപ്പൊ വേണ്ട സാറേ... സാധങ്ങൾ വന്നാൽ വിളിക്കാം..." ങ്ങൾ എപ്ല വന്നേ ? പത്തു മുപ്പതു കൊല്ലായിക്കി ! ആദ്യം കാശ് പിന്നെ സാധനം എന്നായിരുന്നു പുള്ളിയുടെ പ്രിൻസിപ്പൽ! ഇപ്പൊ ആദ്യം സാധനം പിന്നെ കാശെന്നായി മാറിയിരിക്കുന്നു. അയാളെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല വാ തുറന്നു വയറു വറ്റിയ കാലിച്ചാക്കുകൾക്കിടയിലാണ് അയാളിന്ന്. ഒരിക്കൽ പോലും വീട്ടിലെ നാലു ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ ഇങ്ങനെ കുടുങ്ങിപ്പോയിട്ടില്ല. ഈ സ്ത്രീകളെ സമ്മതിക്കണം.ജീവിതത്തിൽ മിക്കവാറും ഇവർ ഇതിൽ തന്നെ കറങ്ങുകയല്ലേ?സമ്മതിക്കാം, പക്ഷെ പുറത്തുപറയരുത്....അതാണ് "ഉത്തമ പുരുഷന്" ഉചിതം...ഗെയിറ്റ് ഒച്ച കേട്ട് നോക്കിയപ്പോൾ ഒരാൾ ! ഒരു ദീർഘയാത്ര നടത്തിയതിന്റെ എല്ലാ അവശതയും അയാളുടെ മുഖത്തുണ്ട്...വിണ്ടുകീറാൻ കൊതിക്കുന്ന പാദങ്ങൾ. വിയർത്തൊലിച്ച് ശരീരത്തിൽ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച വസ്ത്രങ്ങൾ..."കുറച്ചു നീര് സിക്ത ! (തണുത്ത വെള്ളം കിട്ടുമോ)..?" മുണ്ട് അറ്റമുയർത്തി വിയർപ്പു ചാലുകൾ ഒപ്പിക്കൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു... ആ പുള്ളി അടുത്തേക്ക് വരുമെന്നും പൂമുഖതെക്കു കയറിയേക്കുമെന്നും പേടിച്ചു. " ( എന് ബേഡാ നീവു നീര് ഇതിര ല്ലി തുംബിസി ( പേടിക്കേണ്ട, എന്റെ കയ്യിലെ ഈ കുപ്പിയിൽ വെള്ളം ഒഴിച്ച് തന്നാൽ മതി...") നിറംമങ്ങിയ കുപ്പിയെടുത്തു നിലത്ത് വെച്ച്, അയാൾ ഒരകലം മാറി നിന്നു... ആ ത പുള്ളിയെ വിളിച്ചു സിറ്ഔട്ടിൽ ഇരുത്തുവാൻ മനസ് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ബുദ്ധി സമ്മതിച്ചില്ല. വേഗം ഒരു കുപ്പി തണുത്ത വെള്ളവും അലമാരിയിൽ നിന്ന് കുറച്ചു രൂപയും എടുത്തു തിരിച്ചു വന്നു... വെള്ളം അയാളുടെ കുപ്പി തൊടാതെ ഒഴിച്ച് നൽകി. പിന്നെ പണം കൈ സ്പർശിക്കാതെ വെച്ച് കൊടുത്തു. അയാൾ കുറച്ചു നേരം ആ നോട്ടുകളിലേക്ക് നോക്കി. പിന്നെ പതുക്കെ അത് എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി... " (നമതു ഇതുകോസ്‌കാര സ്വല്പം ആഹാര കൊ ടി ദു ഡു ഈഗ ബേഡാ ( ഇതിനു പകരം കുറച്ചു ഭക്ഷണം തരുമോ..? ഇനിയും ഒരുപാട് ദൂരം നടക്കാനുണ്ട്. അത്കൊണ്ടാണ്. മറ്റൊന്നും തോന്നരുത്..." ശരിക്ക് പറഞ്ഞാൽ ഭക്ഷണം അകത്തും പ്രശ്‌നമാണ്. എങ്കിലും സന്തോഷത്തോടെ വിളമ്പി തന്ന കുറച്ചു ഭക്ഷണം പുറത്ത് വെച്ച് കൊടുത്തു. അത് കാർപോർച്ചിൽ ഇരുന്ന് കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ ലോക്ക് ഡൗണിൽ ഇവിടെ കുടുങ്ങിപ്പോയ കഥ പറഞ്ഞു മന സ്വല്പം ദൂരെയല്ലിതെ അല്ലി ഖൽസസൈറ്റിൽ അകിതെ ...(കുറച്ചു ദൂരെയാണ് വീട്. ഇവിടെ കൺസ്ട്രക്ഷൻ വർക്കിലായിരുന്നു. ( ഒബ്ബ്ന് ഹുഡ്‌ഗി മധു മാടിതെ ! (പിന്നെ, ആരും ഇല്ലാതെപോയ ഒരു കുട്ടിയ രക്ഷിക്കാൻ കെട്ടി.) ( രക്ഷിച്ചതാണോ ശിക്ഷിച്ചതാണോയെന്ന് ഇപ്പോൾ അയാൾക്കും വലിയ പിടിയില്ല...) നാട്ടിൽ പാതയോരത്തെ ഒറ്റമുറിപ്പീടിക വാടകക്കെടുത്ത്, ടെ ഭാര്യയും ഒര് പെൺകുട്ടി അയാളും കഴിയുന്നത്. വെപ്പും കിടപ്പും ആ ഒറ്റമുറിയിൽ തന്നെ... പ്രായപൂർത്തിയെത്തിയ ആ പെൺകുട്ടികൾക്ക് പ്രാഥമിക കർത്തവ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാൻ പോലും രാത്രി കനിയണം. അയാൾ ആ കുട്ടികളുടെ ദുരിതപ്പാടിൻ്റെ ഓർമ്മകളിലേക്കൊഴുകി ലാസ്റ് വാക്കുകൾ വീട്ടിലെ ടോയ്ലെറ്റുകളുടെ എണ്ണം എന്നെ ഓർമിപ്പിച്ചു. ആളെണ്ണത്തിലധികം കക്കൂസുകൾ ഉണ്ട് ഇതിനകത്ത്...! "പണിയും, കൂലിയും ഇല്ലാതെ ഇവിടെ നിന്നിട്ട് എന്ത് ചെയ്യാനാണ് സാറേ? ഞാൻ കൂടെ ചെന്നാൽ വീട്ടിനകത്ത് നിന്ന് തിരിയാൻ ആവില്ല. പക്ഷെ പട്ടിണി ആണെങ്കിലും കുടുംബത്തോടൊപ്പം കിടക്കാം. അതല്ലേ നല്ലത്..." ആയാൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ച ഇല ദൂരത്തേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ ശേഷം പുറത്തെ പൈപ്പിൽ നിന്ന് കൈ കഴുകി. മുഷിഞ്ഞ ഉടുമുണ്ട് കൊണ്ട് മുഖംതുടച്ചു ഒരുനിമിഷം എന്റെ ആ വലിയ വീടിനെ നോക്കി. പിന്നെ അതിന്റെ തണലിൽ നിൽക്കുന്ന എൻ്റെ നേരെ കണ്ണോടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: നിദ്ര മടക്കേ മന ഇല്ലന്ദ്ര തുമ്പ കഷ്ട !("കയറിക്കിടക്കാൻ ഒരു ഇടം ഇല്ലാതെ പോവുന്നത് എത്രമാത്രം ദുരിതമാണെന്നറിയാമോ സാർ? ശരിക്കും അനുഭവിച്ചു. ഈ നാല് ചുവരുകൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ വലിയ സ്ഥാനമുണ്ട് സാറേ..) ! അതും പറഞ്ഞു അയാൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി ചിന്തിപ്പിച്ച വാക്കുകൾ ... അപ്പോളാണ് പണ്ട് സനൂപ് 5 വര്ഷം മുന്നേ കാപ്പാട് പോയ കാര്യം പറഞ്ഞത് ഒരുപാട് ചരിത്രഗാഥകളുറങ്ങുന്ന സാമൂതിരിയുടെ സ്വന്തം നാടായ കോഴിക്കോട്...മാനാഞ്ചിറയും മിഠായ് തെരുവും കമ്മത്ത്ലൈനും മാവൂർ റോഡും കനോലി കനാലും മുതലക്കുളം മൈതാനവും കല്ലായിപ്പുഴയും കുറച്ച് മുൻപേ വരേ കോഴിക്കോടിൻ്റെ പ്രധാന വാണിജ്യ കേന്ദ്രമായിരുന്ന വല്ല്യങ്ങാടിയും ചേർന്ന് കൊപ്ര ബസാറും പട്ടുതെരുവും ഹൽവ ബസാറും ഗുജറാത്തി സ്ട്രീറ്റും ഒരു കാലത്ത് കാറ്റാടി മരങ്ങൾ തിങ്ങിനിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന കടപ്പുറവും പഴയ കടൽപ്പാലവും ... കുറ്റിച്ചിറ തളിക്കുളം ക്ഷേത്രങ്ങൾ പള്ളികൾ ...എല്ലാം എല്ലാം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന കോഴിക്കോട് പട്ടണം. എൻ്റെ നാട് . കാപ്പാട് വീട്ടിൽ നിന്നും 3 km കോരപ്പുഴ കടന്നാൽ കണ്ണൂർ -കോഴിക്കോട് ഹൈവേ അതും കഴിഞ്ഞു റെയിൽവേക്രോസ്സ് ചെയ്താൽ കാപ്പാട് തൂവപ്പാറ എത്തി ! അതെ പണ്ട് ചരിത്രത്തിലൂടെ പറയുമ്പോൾ ഉള്ള 1498 വാസ്കോഡഗാമ കാപ്പാട് തീരത്തെത്തുമ്പോള്‍ ആഘോഷത്തോടെയാണ് നാടും നാട്ടാരും അധികാരികളും ചേര്‍ന്ന് സ്വീകരിച്ചാദരിച്ചത്. അതിഥി ദേവോഭവ എന്ന ആപ്തവാക്യം ഭാരതസംസ്കാരത്തിന്‍റെ മുഖമുദ്രയാണെന്നതു തന്നെയാണ് ആ സ്വീകരണത്തിനു കാരണം അന്നൊരു ശനിയാഴ്ച ആണെന് തോന്നുന്നു റെയിൽവേ ഗേറ്റ് തുറന്നു കിടന്നിരുന്നതിനാൽ കടപ്പുറത്ത് എത്തുവാൻ കഴിഞ്ഞു,കാറ്റാടി മരങ്ങളുടെ തണൽ വീണ് കിടക്കുന്ന ഒരിടപ്പാതയിലൂടെ കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം ഞാൻ കടലിൻറെ നീലിമയിലേയ്ക്ക് ( കറുത്ത ഭാഗമായി ഇപ്പോൾ ) കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി. പഴയ തെങ്ങിൻ തോപ്പുകളുടെ പ്രൗഢിയൊന്നുമില്ലെങ്കിലും ഇടതൂർന്ന് നിൽക്കുന്ന കാറ്റാടിക്കൂട്ടങ്ങളുടെ പച്ചപ്പും തൂവെള്ള മണൽപ്പരപ്പും നീലാകാശത്തുനിന്നും തിരമാലകളിലേയ്ക്ക് ഒലിച്ചിറങ്ങിയ നീലിമയും ആ കടൽത്തീരത്തെ വശ്യ മനോഹരമാക്കിത്തീർത്തു,, ( ഇപ്പോൾ അങ്ങനെ ഇല്ല ) അറബി കടലും കോരപ്പുഴയും തമ്മിൽ എന്തോ 'ഒരിത്' ഇല്ലേയെന്ന് ചില ഭാഗങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ തോന്നിപ്പോകും .ആരുമറിയാത്ത പ്രണയ കൈമാറ്റം പോലെ കടൽ കരയെ മുറിച്ചു മുറിച്ച് കോരപ്പുഴക്കടുത്തേയ്ക്ക് എത്താനുള്ളൊരു വ്യഗ്രത പുഴയാണെങ്കിലോ ,തനി കള്ള കാമുകിയെ പോലെ ...... ഒന്നും അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ അങ്ങനെ ഒഴുകുകയാണ് ...... ഇടപ്പാതയിൽ നിന്നും ഉച്ചവെയിലിലേറ്റ് കണ്ണഞ്ചിക്കുന്ന മണൽപ്പരപ്പിലേയ്ക്ക് ഏറെ ആവേശത്തോടെ അവർ നടന്നു നീങ്ങിയെങ്കിലും,വെയിലിൻറെ കാഠിന്യമോർത്ത് ഞാൻ മടിച്ച് തണൽ ചേർന്ന് നിന്നു.കടൽ നന്നേ ശാന്തമായിരുന്നു,തിരമാലകളും.ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി ,ഒരുൾവിളിപോലെ ഞാനും വളരെ വേഗം അരോടൊപ്പം കടൽത്തീരം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്ന് ചെന്നു.തീരത്ത് അടുക്കാറായപ്പോഴാണ് പെട്ടന്ന് ഒരു വസ്തു എൻറെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്,മറ്റൊന്നുമല്ല'പീത വർണ മാലിന്യം'ആയിരുന്നു ആ വസ്തു. ഞാൻ നടപ്പ് അല്പം വേഗതയിലാക്കി ഓടിച്ചെന്ന് ആ'മാലിന്യം'അവരുടെ ദൃഷ്ടിയിൽ മറയുന്ന രീതിയിൽ നിലയുറപ്പിച്ചു,പതിയെ പാദങ്ങൾകൊണ്ട് അതിനു പുറത്തേയ്ക്ക് കുറേ മണ്ണ് തോണ്ടി ഇട്ടു...അത് പൂർണ്ണമായും മറഞ്ഞു എന്ന് ഉറപ്പാക്കിയതിനുശേഷം ചുറ്റുവട്ടത്തും ഞാൻ കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി,ഇല്ല...ഇനിയില്ല. മെല്ലെ തിരമാലകളിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെന്നു കാൽപാദം ശുചിയാക്കി,ഞാൻ ആതിഥേയരെ നോക്കി,,, അതെ അവർ ആഹ്ളാദത്തിലാണ്.ചിണുങ്ങി വരുന്ന തിരമാലകളോട് പിണങ്ങി പിന്നോട്ടോടിയും,ഇടയ്ക്കിണങ്ങി കടൽ വെള്ളത്തിൽ കാൽ നനച്ചും ആനന്ദിക്കുന്ന അവരുടെ നിമിഷങ്ങൾ വർണച്ചിത്റങ്ങളായി പകർത്തിയെടുക്കുവാനും കുറച്ച് സമയം ചിലവഴിച്ചു..... ഒത്തിരി സന്തോഷത്തോടെയാണ് കൂട്ടുകാർ മടങ്ങിയത്,നമ്മുടെ കടൽത്തീരം മലിനരഹിതമായി സൂക്ഷിക്കുമ്പോൾ തീരദേശത്തിൻറെ സൗന്ദര്യം മാത്രമല്ല,ആരോഗ്യം കൂടിയാണ് സംരക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത്... 📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷📷 വീശിത്തണുപ്പിച്ച കര,കടൽക്കാറ്റിനൊപ്പം കരളുരുക്കുന്ന ദുഃഖംമഴപെയ്തൊഴിഞ്ഞിട്ടും മഴതുള്ളി പേറി കുലുങ്ങാതെ നിൽക്കും കാറ്റാടി കണ്ടുവോ പറഞ്ഞു കൊതിപ്പിച്ച മോഹം കാറ്റാടി മരങ്ങളിൽ ചാരിയിരുന്ന മണൽത്തിട്ടകൾ മനോഹര ശിലകൾ വിരിച്ച് വിളക്കു കാലുകൾ പകരമായ് ചാരിയിരിക്കുവാനിരിപ്പിടംവശ്യതയിൽ തുവ്വപ്പാറയിൽ പതിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്

flute-people

Flutes melody doesn’t twang Played throughout the land elements sing their native song notes of a nomad flute rain falls to earth in "chingam" each sharpened blade of grass will bend to passing hands Radha gazes in muted wonder at the immortal melody of his flute. we are the flute and music is from there I walk this path of the heart Be like a flute: a hollow reed straight, light, with no substance to hinder His breath. Then He will come and pick you up from the ground. He will breathe divine music through you, playing upon you with a delicate touch. ശ്രീ മാൻ ഹരിപ്രസാദ് ചൗരസ്യയുടെ ചിത്രം മുറിയിൽ ഒട്ടിക്കുകയും ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചു് റെക്കോർഡുകൾ കേൾക്കുകയും ചെയ്തു. ഒരു "ക്രിയേറ്റീവ് " ദിവസം ആയിരുന്നു.. ഓടക്കുഴൽ ഉണ്ടാക്കാൻ പറ്റുമോ അത് തപ്പി മുളങ്കൂട്ടത്തിനു അടുത്തെത്തി കൊടുവാളുമായി ചെന്നപ്പോൾ അല്ലെ ബഹു രസം ഇല്ലിക്കണ തട്ടി അപ്പോളെ കാൽ മുറിഞ്ഞു , എന്നാലും തപ്പി ഇറങ്ങിയപ്പോ ഏട്ടനും, പടസൈന്യങ്ങളും കുറെ മുളന്തണ്ട് മുറിച്ചു വരുന്നു... ക്രീയേറ്റീവിറ്റിയുടെ ഫസ്റ്റ് സ്റ്റെപ്.. ഒരു ഓട കുഴൽ ഉണ്ടാക്കാന .. അതിൽ നിന്നും ദ്വാരം ഇട്ടു പക്ഷ ശബ്ദം മാത്രം വന്നില്ല ! എനീപോൾ എന്താ ചയ്യുക മലഞ്ചെരുവിൽ നിന്ന് ഓലക്കുഴൽ പൊഴിക്കുന്ന സ്വപ്‌നങ്ങൾ നിരന്തരം കണ്ടു...ഓടക്കുഴൽ വായിക്കുന്നവരെ ആരാധനയോടെ അവരറിയാതെ പ്രണയിച്ചു.. ഒടുവിലായി കാപ്പാട് , തുവ്വപ്പാറയിൽ നിന്ന് കാറ്റ് കൊള്ളുന്നവർക്കുഗാനങ്ങൾ കേൾപ്പിച്ചു അതേ ശബ്ദ മാധുരി പൊഴിക്കുന്ന കൊലക്കുഴൽ /പുല്ലാങ്കുഴൽ വിൽക്കുന്ന ബംഗാളി ചെക്കനേയും... ഇല്ല ഇനി ക്ഷമിക്കാനാവില്ല.. അവനെ അടുത്ത് വിളിച്ച് മുന്തിയ ഒരു പുല്ലാങ്കുഴൽ 50 രൂപ ചക്കച്ചുള പോലെ എണ്ണിക്കൊടുത്ത് വാങ്ങി......വേഗം വീട്ടിൽ എത്തി മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു... ഒരു കിതപ്പോടെ, ആവേശത്തോടെ എന്റെ മുരളികയിലേക്കു ഞാൻ നോക്കി... അതിന്റെ മേനിയിൽ മെല്ലെ വിരലോടിച്ചു.. മുരളി ചുണ്ടോടുചേർത്തു.... നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളത്തിൽ എന്റെ മുരളിക മധുഗാനം പൊഴിച്ചു.. ഫു.. ഫ്യു... ഫൂ... എയർ മാത്രം പിന്നേം ശശിയായി ! 'അമ്മ പണ്ട് പറഞ്ഞ ഒരു പുല്ലാങ്കുഴൽകാരനായ ശിൽപിയെയും അവൻ പ്രണയിച്ച കാമുകനെയും ഓർത്തു പണ്ട് പണ്ട് ദൂരെയുള്ള ഒരു ദേശത്ത് അതിസമ്പന്നനും പ്രതാപശാലിയുമായ ഒരു രാജാവുണ്ടായിരുന്നു. ആ രാജാവിന് സുന്ദരിയായ ഒരു മകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഒരു ഗായിക കൂടി ആയിരുന്നു. അവളുടെ സ്വരം വെള്ളിമണികളുടെ കിലുക്കത്തെക്കാൾ ഇമ്പമുള്ളതായിരുന്നു. പല രാജകുമാരന്മാരും അവളെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.ആ രാജാവിന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ അതിർത്തിക്കടുത്തുള്ള ഒരു ചെറുരാജ്യത്തിൽ പ്രഗത്ഭനായ ഒരു യുവശില്പി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ ശില്പിയുടെ ശില്പകലാ നൈപുണ്യത്തിനെക്കുറിച്ചുള്ള വാർത്ത രാജാവിന്റെ ചെവിയിലുമെത്തി. വളരെ അധികം പണം ചെലവാക്കിയും കുറെ നാൾ പരിശ്രമം ചെയ്‌തും ആ രാജാവ് ശില്പിയെ തന്റെ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് വിളിച്ച് വരുത്തി.അങ്ങിനെ ആ ശില്പി രാജസദസ്സിന്റെ ഭാഗമായി. കുറച്ച് നാൾകൊണ്ട് രാജാവിന് അയാളുടെ കഴിവിൽ വളരെ മതിപ്പു തോന്നി. കൊട്ടാരത്തിലെത്തി അധികം താമസിയാതെ ശില്പി രാജകുമാരിയുടെ സൗന്ദര്യത്തെക്കുറിച്ചും അവളുടെ ശബ്ദത്തിന്റെ വശ്യതയെക്കുറിച്ചും പലരിൽ നിന്നും കേട്ടറിഞ്ഞു. അല്പദിവസങ്ങളുടെ ആലോചനക്ക് ശേഷം ആ ശില്പി അപൂർവമായ ഒരുതരം വെണ്ണക്കല്ല് കടഞ്ഞ് വിശേഷപ്പെട്ട ഒരു ഓടക്കുഴൽ നിർമ്മിച്ച് അത് രാജകുമാരിക്ക് സമ്മാനിച്ചു. രാജകുമാരി ആ ഓടക്കുഴൽ വായിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ എന്തോ ഒരു തടസ്സം അനുഭവപ്പെട്ടു. ശില്പി രാജകുമാരിക്കെഴുതിയ ഒരു എഴുത്ത് ആ ഓടക്കുഴലിനകത്ത് ഒളിച്ചുവച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങിനെ രാജകുമാരിയും ശില്പിയും രഹസ്യമായി കണ്ടുമുട്ടുകയും അനുരാഗബദ്ധരാകുകയും ചെയ്തു.അവർ പ്രണയത്തിലായി കുറച്ചുനാളുകൾക്കകം രാജകുമാരി ശില്പിയുടെ പ്രേരണയാൽ അയാളുമൊത്ത് നാടുവിടാൻ തീരുമാനിച്ചു. ലഭിക്കാവുന്നതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും മികച്ച കുതിരകളെ തെരഞ്ഞെടുക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നെങ്കിലും രാജ്യാതിർത്തിയിൽ എത്തുന്നതിനുമുമ്പ് അവർ രാജഭടന്മാരാൽ പിടിക്കപ്പെട്ടു. ഭടന്മാർ അവരെ വിലങ്ങണിയിച്ച് രാജസദസ്സിൽ രാജാവിന് മുൻപിലായി നിർത്തി. "നിങ്ങളിൽ ഞാനർപ്പിച്ച വിശ്വാസവും സ്നേഹവും നിങ്ങൾ വലിച്ചുകീറി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് എറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു." കോപം കൊണ്ട് ജ്വലിക്കുന്ന മുഖത്തോടെ രാജാവ് പറഞ്ഞു. പ്രായശ്ചിത്തമായി നിങ്ങൾ ഏറ്റവും സ്നേഹിക്കുന്നതെന്തോ അത് ഞാൻ നിങ്ങളിൽ നിന്നും എടുക്കുന്നതായിരിക്കും." രാജാവ് പറഞ്ഞു.കുമാരിയെ അന്തപുരത്തിലേക്കു കൊണ്ടുപോകൂ." രാജാവ് ഉത്തരവിട്ടു."ഇവന്റെ കണ്ണുകൾ ശീല കൊണ്ട് ബന്ധിക്കുക. മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ഇവൻ കൊട്ടാരത്തിൽ സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ചുറ്റി നടക്കട്ടെ. രാജാവ് ഭടന്മാരോട് പറഞ്ഞു.സദസ്സിനു നടുവിൽ ഏകനായി നിൽക്കുന്ന ശില്പിയോട് രാജാവ് കല്പിച്ചു. 3 ദിവസത്തിനകം കണ്ണിലെ കെട്ടഴിക്കാതെ രാജകുമാരിയെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ സാധിക്കുമെങ്കിൽ നിനക്ക് അവളെ വിവാഹം കഴിക്കാവുന്നതാണ്. മൂന്നുദിവസം കൊണ്ടും അതിന്‌ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ നിനക്ക് നിന്റെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വെറും കയ്യോടെ മടങ്ങാംരാജാവ് അന്തപുരത്തിലേക്ക് പോയി കുമാരിയെ കണ്ടു. മൂന്നുദിവസത്തെ നിശബ്ദതയാണ് അവളിൽ നിന്നും പ്രായശ്ചിത്തമായി രാജാവ് ആവശ്യപ്പെട്ടത്. കൂടാതെ കുമാരിയെ ആ കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഗോപുരങ്ങളിൽ ഒന്നിൽ തടവിൽ പാർപ്പിക്കാനും ഉത്തരവിട്ടു. മൂന്നുദിനങ്ങൾ ശില്പി ഊണും ഉറക്കവുമുപേക്ഷിച്ച് കുമാരിയുടെ പെരുവിളിച്ചു കൊണ്ട് ആ ബ്രഹത്തായ കൊട്ടാരത്തിന്റെ മുറികളിൽ അലഞ്ഞുനടന്നു. ഒരു വാക്കോ നിശ്വാസം പോലുമോ മറുപടി കിട്ടിയില്ല.4th ദിവസം ശില്പി രാജാവിന്റെ ആജ്ഞ പ്രകാരം വെറുംകൈയോടെ തന്റെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് മടങ്ങി.രാജകുമാരിയെ പാർപ്പിച്ച ഗോപുരത്തിന്റെ പരിസരങ്ങളിൽ ചില നേരങ്ങളിൽ ആ കുമാരിയുടെ പുല്ലാംകുഴൽ വായനയുടെ നേർത്തതും ഹൃദയഹാരിയുമായ ശീലുകൾ ഇന്നും കേൾക്കാറുണ്ടത്രെ. അതുമാലോചിച്ചു അങ്ങുറങ്ങിപോയി